De Duitse bureaucratie

Zo langzamerhand verdrink ik in de Duitse bureaucratie. Ongelofelijk, wat zit die vreemd, schimmig en hokkerig in elkaar. En dan wil je alleen maar zorgen dat je pleegkinderen dat krijgen wat ze nodig hebben. Niet eens voor mezelf.
Onze jongste pleegzoon, CC, wordt in juli 6 jaar en is dan dus leerplichtig. Ik kreeg al een brief van Stadt Rees dat ik hem moest aanmelden op de basisschool. Met datum en tijd. Dat heb ik gedaan.
Maar intussen weet ik al dat hij eigenlijk nog een jaar zou moeten 'kleuteren' zoals dat in Nederland heet. Nog een jaar naar Kindergarten dus. Nou als je denkt dat je dat gewoon even aangeeft, dan heb je dat goed mis. Gemeld bij het inschrijvingsgesprek en het hoofd van de school zag dat ook wel aan zijn gedrag en mijn verhaal.
Maar mijn inzicht of motivatie zijn verder niet van belang. Na veel gezoek ben ik er achter gekomen dat het laatste woord hierin komt van de Jeugdarts in Kleve. Zij bepaalt of mijn pleegkind nog een jaar naar Kindergarten mag of dat hij naar de basisschool moet. En ik? Ik moet zorgen dat ik van zoveel mogelijk instanties een aanbeveling krijg dat dat echt nodig is. De kinderarts, de SPZ, de leidsters van de Kindergarten, het hoofd van de basisschool. Die allemaal heb ik nu ingeschakeld om te melden dat CC nog een jaar kind mag zijn. Dat dat emotioneel/sociaal echt nodig is voor hem.

Dat is nu allemaal geregeld, maar dan komt nog het probleem van de wet op de privacy. Moet ik er dus voor zorgen dat de persoon die de voogdij over de kinderen heeft de nodige handtekeningen zet. En hoe het nu verder gaat? Ik weet het niet. Moet ik zorgen dat alles bij die Jeugdarts komt of doet ieder zijn deel? Krijg ik een uitnodiging voor een gesprek of moet ik me melden. Niemand die het weet.

Ook de begeleidster van de pleegzorginstelling zegt het niet te weten, laat staan dat ze het voor me doet. Ze zou toch kunnen bellen naar die of gene. Als ze het echt niet weet.

Ik krijg het gevoel in het diepe te zijn gegooid zonder dat ze weten dat ik niet kan zwemmen.

Maar waarschijnlijk ben ik in NL ook vreselijk verwend, daar deed de begeleidster van de pleegzorg altijd alle administratieve rompslomp en en als andere instanties moeilijk deden ging zij er achteraan.