zondag

Een kind dat moet vluchten

In tijden van oorlog zijn het de kinderen die het meest te lijden hebben. Het verstoort hun leven. In hoeverre ze in staat zijn hun traumatische ervaringen te verwerken hangt af van hun levensomstandigheden en veiligheid na hun vlucht uit de oorlogssituatie.

Alle kinderen die gevlucht zijn hebben traumatische ervaringen opgedaan.Eenmaal in een veilig land worden ze vaak alleen gelaten met hun angst en verdriet en leven vaak geisoleerd in beperkte omstandigheden in een opvangcentrum voor vluchtelingen.
Er is constant lawaai, een gezin van 4 personen slaapt met z´n allen op een kamer. De keuken en sanitaire voorzieningen worden met anderen gedeeld. Meestal is er een gebrek aan speelplekken of een rustige plaats om huiswerk te maken en te leren.
De boosheid en agressie van volwassenen treft vaak de kinderen.

De ouders, vaak zelf ernstig getraumatiseerd, zijn soms niet in staat om hulp en veiligheid te bieden aan hun kinderen. Naast de gevolgen van het trauma worden de kinderen ook nog eens geconfronteerd met een onbekende omgeving, een anderen manier van leven en een onbekende taal.
Door deze druk op kinderen kan het zijn dat de ontwikkeling stagneert of dat eerder verworven vaardigheden verdwijnen. Zichtbaar gedrag is dan vaak agressie of apathie. Deze leer- en gedragsproblemen zijn niet zomaar te verhelpen en kinderen kunnen snel in een sociaal isolement raken.

Creatieve- en speltherapie zijn goede mogelijkheden om kinderen te helpen. In de veilige ruimte van een therapeutische ruimte krijgt het kind de mogelijkheid zich door spel of creativiteit te uiten en hun traumatische ervaringen te uiten en te verwerken.