Met 5 Euro naar de kinderrommelmarkt

Wat is er leuker dan een rommelmarkt. Kijken of er nog wat bijzonders ligt voor een bijzonder prijsje.
Een leuke onderbreking in het weekend en ook de jongens vinden het leuk.
De laatste keer hadden we voor hen niets gekocht, omdat er domweg geen leuk speelgoed lag. Dat vonden ze niet leuk. Tijdens een wandeling zagen we dat er deze middag in Werth een kinderrommelmarkt was. Dus alleen speelgoed en kinderspullen. Dat geeft doorgaans een ander probleem, namelijk dat ze bij elk kraampje wel iets leuks en vooral groots zien liggen. Om teleurstellingen en gezeur te voorkomen, hebben we de jongens elk 5 Euro gegeven en een rugzak. Zelf weten wat je koopt en op = op.
Ze vonden het een superidee. Al snel kwamen ze er achter dat de grote dingen niet in aanmerking kwamen, wat gewoon geaccepteerd werd. Ze hebben bij verschillende kraampjes wat autootje, playmobil en een knuffel gekocht.
Blij met hun spullen gingen ze rustig mee naar huis.
Ik denk dat ik op het juiste idee gekomen ben.

Kinderarts/consultatiebureau in Duitsland

In Nederland ga je met je baby en jonge kinderen naar het consultatiebureau, maar Duitsland heeft een heel ander systeem. Daar ga je naar de kinderarts. Zowel voor de onderzoeken als de inentingen. Maar je kunt ook gaan als je kind ziek is.

Zodra een kind geboren is krijg je een geel boekje met voorop alle tijden dat je naar zo'n onderzoek moet. Ik zag in het boekje van Corné dat hij tussen juli en oktober naar de kinderarts moet voor de U9. Ik dacht dat het wettelijk niet verplicht is, maar als je niet komt of te laat belt voor een afspraak dan wordt dat gemeld aan Jugendamt.

Ik bel dus de kinderarts, krijg ik zo'n pinnige assistente aan de lijn, waarom ik niet eerder gebeld heb, want nu kan ik je pas een afspraak geven in februari. Dat is wel heel bizar, een half jaar verder.
Maar... geen nood. Ook de gewone huisarts mag de onderzoeken doen. Ik ben dus naar onze huisarts gegaan en heb beide kinderen laten inschrijven in zijn praktijk. En gevraagd of de dokter tijd had om de U9 te doen bij Corné. Ja hoor, donderdag 20 september.

Ben blij toe, want ik heb eigenlijk best wel vragen over zijn kortedarmsyndroom. Ik heb het geven van eten aan hem nu zo goed geregeld, dat hij vrijwel nooit meer spuugt en het mooiste: hij is in die maanden dat hij bij mij is al bijna 3 kilo aangekomen.

Verdwaald in de nacht

Af en toe wordt Corné wakker. Meestal rond een uur of 10. Hij gaat dan naar de wc en daarna naar beneden om te kijken waar wij zijn. En om weer naar bed gebracht te worden.

Dan zit hij even stil tegen pleegvader aan, krijgt wat te drinken en geniet van het moment.
Een paar minuten later brengen we hem naar bed en hij valt al snel weer in slaap.

Vannacht werd ik wakker, omdat ik meende een kind te horen huilen. Ik luisterde nog eens , maar het bleef stil. Ach, zeker een droom van een kind. Of in mijn droom een kind horen huilen.

Vlak daarna hoor ik gestommel op de trap en weer gehuil. Ik vlieg m'n bed uit en zie de trapdeur open staan. Midden op de trap zit Corné te huilen. Waar was je? zegt hij. Wij slapen al en kom, dan breng ik je weer naar bed. Hij laat zich gewillig weer naar bed brengen en valt waarschijnlijk snel in slaap, want ik hoor niets meer.

Daarna lig ik nog een tijd wakker.

BBQ Feest en Opblijven

De eerste zaterdag van september: dat betekent een tuinfeest voor onze kinderen, broers en zussen en vrienden. Na 3 dagen voorbereiding, eten in huis halen, vlees bestellen bij onze Duitse buurman en frisdrank, wijn en bier inslaan werd het eindelijk zaterdag. Voor mij eigenlijk te snel, maar voor Matt en Corné duurde dat wachten veel te lang. Zelfs de hele zaterdag moesten ze wachten tot de eerste bezoeker eindelijk kwam.
De jongens hebben genoten van al die aandacht.
Toen onze vrienden uit het dorp er waren met hun pleegkinderen kon voor hen het feest beginnen. Door de tuin rennen, een spelletje doen op de mobiel van één van de gasten eten drinken wat je wilde en hoeveel saus je erop wilde doen.

Om half 8 knapte Corné af en hij wilde naar bed. Matt werd steeds actiever en uiteindelijk leek me half 10 wel laat genoeg. Het was inmiddels donker geworden en vol trots ging hij op grote-mensen-tijd naar bed. Omdat er 8 mensen bleven slapen had ik campingmatjes bij ons op de slaapkamer gelegd  en daar sliepen ze. Superleuk: kamperen bij je pleegouders.

Om half 7 was de Corné alweer wakker. Matt heeft nog een uur geslapen.
Ze vonden het een geweldig feest en vroegen wanneer we weer een BBQ feest gaven. Over ongeveer 365 nachtjes, zei ik. Zoveel? Jazeker, een heel jaar wachten.