Vandaag vertrekt een kind

Vandaag vertrekt hij, ons jochie waar we 10 weken voor mochten zorgen. Door de problematische zwangerschap van moeder, kwam hij bij ons terecht. Tijdelijk, want ouders hadden met deze plaatsing ingestemd, omdat een kind van nog geen 3 een moeder nodig heeft.
Een angstig jochie werd begin december binnen gebracht, hij wist niet wat er gebeuren ging, iemand nam hem zomaar bij mama vandaan en bracht hem bij deze onbekende pleegouders.
Wat zou er door je heen gegaan zijn?
We merkten al snel dat hij zich aan ons hechtte,  wat ik in dit artikel beschreven heb. (klik)
Wel liep hij achter in z'n ontwikkeling: hij jammerde wat als er iets was, als hij naar bed moest, maar ook als hij in bad ging of iets niet wilde.
Hij gebruikte twee woorden: meer en essen. Dat is niet veel, maar bleken al snel erg belangrijke woorden. Eten is tenslotte van levensbelang en als je wilt zorgen dat je genoeg binnen krijgt is het woordje meer wel van belang.
We hebben enorm genoten van hem.
Vanmorgen om 8 uur stond de maatschappelijk werkster van Jugendamt op de stoep, om zoals afgesproken met mij hem weer thuis te brengen.
Ze zette hem in de auto en hij begon heftig te huilen. Hij wist dus nog heel goed dat zij hem al eens in de auto had meegenomen bij moeder vandaan. Dus de angst van hem, waar brengt ze me nu weer heen, was gegrond. Toen ik ook in de auto stapte werd hij weer rustig. Thuisgekomen keek hij verbaasd rond. Z´n moeder zat op de bank de baby te voeden en hij vroeg verbaasd: Mama? Baby?
Wo ist papa? Hij rende door het huis en zocht z´n vader. Evenlater kwam z´n vader binnen en vloog hij in de armen van z´n vader.
We namen afscheid en vertrokken. Ik zal je missen jochie, maar het is goed zo. Het ga je goed!