Dat ze in de wacht zit en naar mama wil, is wel duidelijk.
Ze zegt het en als ze mama gezien heeft dan is ze zeker 2 dagen van slag.
Toen ze net bij ons woonde heeft ze een paar dagen vrijwel niets gegeten. Alleen een beetje gedronken.
Toen begon ze wat beter te ontbijten. Ik had hagelslag gekocht en dat ging er wel in.
Maar het warme eten bleef staan en als ik haar 1 hap gaf dan deed ze er niets mee en dat kwijlde dan haar mond uit na verloop van tijd. Al mijn fantasie uit de kast gehaald, maar er leek niet veel te helpen. Van normaal je warme hap op eten kwam het maar niet.
Na een week nam ik haar mee naar de winkel en wilde haar laten kiezen: welke groente wil je wel eten? Nou, die bloemen en planten wilde ze niet, dat had mama ook nooit gekocht en heeft ze dus nooit hoeven eten. Eeh ja, als je denkt dat groente bloemen en planten zijn en niet bedoeld zijn om te eten... Wat dan? Al lopend en zoekend door de supermarkt zag ze blikken met spaghetti staan: Dat is lekker! Evenlater zag ze Kartoffelsalat in de koeling staan en vond ze wat soorten salade.
In de weken erna heeft ze veel salade en spaghetti gegeten. De spaghetti dan zelf gekookt door mij en niet uit blik. Tussendoor aten we natuurlijk gewoon ook aardappels en groente, waar ze dan 2 - 3 hapjes van moest eten voor ze aan de salat mocht. Ik heb het aantal hapjes wat opgevoerd, maar dat ze nu succesvol warm eten eet, kan ik niet zeggen.Alles altijd met grote tegenzin.
De laatste weken gebruikt ze het niet willen eten ook als dwangmiddel: ze wil naar mama en van mama hoeft ze dit niet te eten. Ik hoef jouw eten niet.
Dat is duidelijk. Helaas meisje, ga ik daar niet over en weet ik inmiddels dat de kinderrechter de voogdij van de moeder heeft weggenomen en de er een perspectiefbiedend pleeggezin wordt gezocht voor haar en haar jongere broertje. Deze week zal dat aan haar verteld worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten